Het was de eerste zeezender voor de Britse kust, die tussen 1964 en 1990 uitzond vanaf verschillende schepen op de Noordzee. Pas na 1990 ging Radio Caroline door aan de vaste wal. Ronan O'Rahilly was de belangrijkste oprichter.

Het ontstaan van Radio Caroline

De manager van Georgie Fame in het begin van de jaren 60 van de vorige eeuw was Ronan O'Rahilly, geboren in Ierland en wonend in Londen in het Verenigd Koninkrijk waar hij een zakenkantoor had. Voor Ronan was het moeilijk om de platen van Georgie Fame gedraaid te krijgen bij de BBC, want daar hadden ze 'Needle Time', wat wil zeggen dat er maar zoveel platen per uur of dag mochten worden gedraaid. De tieners hadden toen een muziekprogramma van slechts maximaal 30 minuten per week.

Ook bij Radio Luxembourg lukte het niet. Radio Luxembourg werd vooral in de avond en nachtelijke uren druk beluisterd in heel Europa, omdat men een zender had van een zeer hoog zendvermogen van 1.200 kW (1.2 megawatt). Men zond uit vanuit het groothertogdom Luxemburg. Bij Radio Luxembourg waren de platenmaatschappijen die de scepter zwaaiden om beurten Phillips, Deccca, EMI en Pye Records (Nixa Records) want die samen kochten alle zendtijd op. Programma's van 30 minuten werden gesponsord door een bepaald platenlabel. De uitgebrachte muzieksingles werden niet compleet gedraaid, maar ingekort tot ongeveer 2 minuten, om binnen 30 minuten zoveel mogelijk 45-toerensingles te kunnen draaien.
Er waren ook diverse andere gesponsorde programma's.

 

Vanwege de problemen bij het gedraaid krijgen van platen besloot Ronan O'Rahilly zelf een zender op te richten. Ronan richtte een zeezender op met de naam Radio Caroline, genoemd naar de dochter van president John Kennedy. Zijn dochter Caroline stond op de cover van het maandblad Time Magazine en zo kwam men aan de naam voor het radiostation op de Noordzee. Het schip lag 3 mijl uit de kust, en bevond zich daardoor juridisch gezien in internationale wateren.

In de eerste week na Pasen 1964 begon Radio Caroline met haar uitzendingen, een soort kopie van uitzendingen van de BBC. Er werd uitgezonden van 6 uur in de morgen tot 18 uur in de avond. Volgens een opiniepeiling waren er ruim 7 miljoen luisteraars gemiddeld per dag; in de eerste week ontving men ruim 20.000 brieven van luisteraars. Het schip lag voor anker nabij Felixstowe, Verenigd Koninkrijk. De oorspronkelijke naam van het schip was MV Frederica, deze werd veranderde in MV Caroline. Het monopolie van de BBC was nu doorbroken, Radio Caroline had meer luisteraars dan de BBC.

 

Radio Caroline North en Radio Caroline South

Het eerste schip heette MV Fredericia. Het had IMO nummer 5120609. Op Goede Vrijdag 27 maart 1964 begonnen testuitzendingen. Pas met pasen 28 maart 1964 om 12 uur Engelse tijd ging de officiële uitzending van start. De eerste plaat die te horen was Not Fade Away van The Rolling Stones.

Radio Caroline fuseerde op 4 juli 1964 met Radio Atlanta, een station dat kort na Caroline was begonnen met uitzendingen. De Fredericia voer naar een ankerplaats voor het eiland Man in de Ierse Zee en kreeg de naam Radio Caroline North. De MV Mi Amigo van Radio Atlanta bleef op zijn oude plek liggen en ging Radio Caroline South heten. Beide Carolines zonden uit op 199 meter, later 259 meter (North op 1169 kHz en South op 1187 kHz) van de middengolf. In het Verenigd Koninkrijk werd op 15 augustus 1967 een anti-zeezenderwet van kracht. Andere zeezenders stopten, maar de beide Caroline-schepen gingen door. Maar op 3 maart 1968 leek het avontuur toch voorbij. Beide schepen werden weggesleept door Wijsmuller wegens betalingsachterstand en kwamen op 9 maart 1968 in Amsterdam aan.

Radio Caroline voor de Nederlandse kust

Op 29 mei 1972 werden de Caroline-schepen bij opbod openbaar verkocht. De Mi Amigo werd gekocht door Gerard Van Dam en kwam via enkele stromannen in 1972 terug in het bezit van de Radio Caroline-organisatie. Caroline begon daarop weer met uitzendingen, ditmaal vanaf een positie voor de kust van Scheveningen.

Ook werden toen voor het eerst Nederlandstalige programma's op het station uitgezonden. Na een muiterij aan boord in december 1972, waardoor het schip via IJmuiden naar de haven van Zaandam werd gesleept, wist het toch via een list (het willen oprichten van een zeezendermuseum) te ontsnappen richting Noordzee, en kwamen er min of meer geregelde uitzendingen. Vanaf dat moment verhuurde Caroline bijna altijd haar tweede zender aan boord van de Mi Amigo aan een Nederlandstalige zender, zoals in 1973 Radio Atlantis en vanaf 1974 Radio Mi Amigo. In juni 1973 stopte Radio Caroline tijdelijk vanwege problemen met de generatoren. Na de uitzendtijden van Radio Atlantis nam Radio Seagull de Engelstalige nachtuitzendingen over. De naam was van Caroline in Seagull veranderd, omdat het format was veranderd van hits in alternatieve (lp-)muziek. In februari 1974 veranderde de naam echter weer terug in Radio Caroline.

Radio Caroline wederom voor de Engelse kust

Op 29 augustus 1974 verliet de Mi Amigo zijn plaats voor de Nederlandse kust. De volgende dag ankerde het schip voor de kust van Engeland. Op 1 september werd het verdrag van Straatsburg in Nederland van kracht, maar net als Radio Caroline ging ook Radio Mi Amigo gewoon verder met uitzenden. Ook deze keer stopten een dag eerder, 31 augustus, de andere zeezenders (Veronica, Radio Noordzee Internationaal en Radio Atlantis). Gedurende deze periode begon elke uitzending steevast met het karakteristieke "Calling Occupants of Interplanetary Craft" (1976) van de band Klaatu.

Caroline en Mi Amigo gingen door met uitzenden tot 20 oktober 1978 de generator het begaf. Beide stations verlieten die dag om 12:00 uur de ether. Mi Amigo keerde later vanaf een eigen schip terug, Caroline op 15 april 1979 met overdag Nederlandstalige programma's en 's avonds Engelstalig. Het zendschip was echter in zeer slechte conditie, omdat er sinds 1966 al geen onderhoud meer was gepleegd. Het zendschip kon immers niet zomaar even een haven invaren. De Mi Amigo hield het nog tot 20 maart 1980. Die dag brak het los van zijn ankers, kwam op een zandbank terecht en raakte lek. Een aantal uren later zonk het, zonder slachtoffers. Een van de opvarenden was de latere Sky Radio-directeur Ton Lathouwers.

Terugkeer voor de Engelse kust

Het was lang wachten op nieuwe uitzendingen vanaf de Noordzee, maar Radio Caroline kwam in de zomer van 1983 terug vanaf het schip Ross Revenge. Op 15 december 1984 was het Nederlandstalige Radio Monique te beluisteren vanaf dit zendschip. Ze kreeg nog concurrentie van een nieuwe zeezender, Laser 558, die zijn programma op Amerikaanse leest had geschoeid. Deze zender was gehuisvest op het zendschip Communicator dat in de buurt van de Ross Revenge lag. De dj's kwamen soms bij elkaar op de koffie.
Op 25 november 1987 ging het mis in een storm op zee. De grote zendmast raakte los en sloeg overboord. Zowel Radio Monique als Radio Caroline waren voor een paar maanden uit de ether, totdat er een nieuwe zendmast was opgebouwd. Radio Caroline vond bijna haar einde als zeezender toen de Britse en Nederlandse autoriteiten op 19 augustus 1989 een overval uitvoerden op de zender en aan boord van de Ross Revenge alles in beslag namen of kapotsloegen.

Radio 819, zoals Radio Monique als derde naam had (na al een tijdje Radio 558 geheten te hebben), verdween definitief alsmede de religieuze kortegolfzender die storing zou hebben veroorzaakt. Radio Caroline kwam zwakjes terug, maar werd op 558 kHz doelbewust gestoord door Spectrum Radio - zo'n 10 km ten zuidoosten van Londen - waaraan door de Engelse autoriteiten dezelfde frequentie was toegewezen. Uiteindelijk week men weer uit naar de 819 kHz, maar door financiële problemen én doordat per 1 januari 1990 de Marine Offence Act (MOA) "aangescherpt" werd, werd de bevoorrading van de Ross Revenge bemoeilijkt en staakte Caroline een jaar later haar uitzendingen. In de herfst van 1991 moest uiteindelijk tijdens een zware storm de nog aanwezige bemanning van boord worden gehaald, nadat het (niet-uitzendende) schip van zijn ankers was geslagen en even daarna op een zandbank was beland. Vervolgens werd de Ross Revenge de haven van Dover binnengesleept.

Radio Caroline vanaf Engelse bodem

Het schip ligt nu afwisselend in telkens een andere Engelse haven en sporadisch wordt gedurende een zeer beperkte tijd en met een gering bereik nog uitgezonden. Dit is een zogeheten RSL voor 28 dagen (= vier weken). In Maidstone in Kent zijn de vaste radiostudio's gevestigd.

Sindsdien heeft Radio Caroline haar toevlucht genomen tot uitzendingen via de Astra1- en later de Eurobird1- en WorldSpace-satelliet en internet; uitzendingen die ook in 2007 nog te beluisteren zijn. Vanaf 20 juli 2005 werden de uitzendingen van Radio Caroline echter ook dagelijks van één uur 's nachts Midden-Europese (zomer)tijd tot zes uur 's morgens ME(Z)T doorgegeven via de 50 kW-zender van RTI (Radio Tatras International) vanuit Riga, Letland, op de 1350 kHz AM. Maar ergens in juni 2006 is Radio Caroline hiermee gestopt, zodat de vroegere piratenzender net zoals vóór 20 juli 2005 niet meer via de ether te horen is. Wél is Radio Caroline sinds 12 juni 2006 te horen via Sky's Electronic Programme Guide (EPG) op Sky Channel 0199.

"Pop pirate" Radio Caroline zal altijd bekend blijven als de piratenzender met de langste uitzendhistorie (al vanaf 27 maart 1964), die haar ideaal om goede popmuziek met de luisteraars te delen (Loving Awareness) altijd trouw is gebleven. [bron: wikipedia]

Diverse Linken: